فولاد سبز- مسئولیت خطیر اجتماعی

الزامات:

صنایع فعلی فولاد بیش از هر صنعت سنگین دیگری گاز CO₂ تولید می کنند که حدود 8 درصد از کل انتشار جهانی این گاز را شامل می شود. هر چند که فرآیندهای تولید فولاد با استفاده از کوره های بلند (زغال سنگ) مقادیر زیادی دی اکسید کربن را به جو منتشر می کنند. تکنولوژی های جدیدتر همچون احیا مستقیم سنگ آهن (DRI)، که بر پایه سنتز گاز احیا از سوخت های فسیلی (گاز متان) هستند، نیز یکی از عوامل مهم انتشار کربن، به شمار می روند.

از آنجایی که دولت ها و صنایع در سرتاسر جهان به دنبال کاهش انتشار کربن برای رسیدن به اهداف کربن صفر هستند، فولاد در کانون توجه قرار دارد و تلاش‌های زیادی برای انتقال تولید فولاد از فرآیندهای قدیمی به تکنولوژی های جدید در حال انجام است. به گفته آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط صنایع فولاد باید تا سال 2050 تا 50 درصد کاهش یابد.

فولاد سبز چیست؟

فولاد سبز تولید فولاد بدون استفاده از سوخت های فسیلی است. به عبارتی “هیدروژن سبز” راه حلی است که می تواند منجر به کاهش تولید کربن در صنعت فولاد گردد. چرا که هیدروژن وقتی می سوزد تنها آب تولید می کند. هیدروژن مصرفی در این پروسه از الکترولیز آب تولید می شود و اگر برق مصرفی از منابع تجدید پذیر تولید شده باشد، این پروسه کاملا عاری از هر نوع کربن بوده و هیدروژن تولیدی به این روش، به هیدروژن سبز مرسوم است. ولی اگر در تولید برق مصرفی، از سوخت های فسیلی استفاده شده باشد، این پروسه اصطلاحا کم کربن بوده و هیدروژن تولیدی به این روش، به هیدروژن آبی معروف است.

کوره های الکتریکی یا قوس در مقایسه با روش های قدیمی تر، کربن کمتری تولید می کنند. و برخی صنایع بزرگ فولاد قدم هایی را در جهت  تغییر از کوره‌های بلند سنتی به کوره‌های قوس الکتریکی برداشته اند. ولیکن این اقدامات، در مقایسه با حجم فعالیت این واحدها بسیار ناچیز است. فرايند تولید هیدروژن از گاز احیا، به هیدروژن خاکستری معروف است.

تولید هیدروژن پاک در مقیاس های بزرگ صنعتی، نیازمند میلیاردها دلار سرمایه گذاری در تولید برق تجدیدپذیر است. ArcelorMittal، بزرگترین تولیدکننده فولاد اروپا، اعلام کرده است که فعالیت های آنها در راستای کربن زدایی، در این قاره مطابق با اهداف اتحادیه اروپا می تواند تا 40 میلیارد دلار هزینه داشته باشد .

چین در حال حاضر نیمی از فولاد جهان را تولید می کند و مسئول تولید بیش از یک سوم گازهای گلخانه ای در جهان است. چین متعهد شده است تا سال ۲۰۶۰ تولید کربن ناشی از فعالیت های صنعتی خود را به صفر برساند. امری که نیازمند صدها میلیارد دلار سرمایه گذاری در صنایع بزرگی همچون فولاد و سیمان می باشد.